Hasretin Eşiğine Göm Beni...

Her son bir uçurumla başlar !
Kirpiklere asılırdı rüzgar
Gözlerimi açsam düşerdin.
Boş bakışlarımla sıvanırdı yüzün.
Hüzün bulutu çökertirdi içimi.
Boşa kurulmuş cümle gibiydim !
Düştüm !
Fark edilmeyecek kadar düş...
Ayrılığın elinde yıprandı ömrüm
Nefes ç/aldım bu hayattan
Melodisiz notalara düştüm.
Bırakıldığım yerde bıraktım, her şeyi.
Boş şehirler aradım kendime
Boşluklarıma eş düşsün diye !
Öznesinden vazgeçtim,
Yüklemine yük oldum,
Ağzı bozuk caddelere eş oldum.
Her sona bir uçurumla başladım
Hep toparlarken kendimi,
Bir hikayenin özeti oldum...
Yüzünde eldim
Eline eldim
Sen geldin
Ben el'im !
İstanbul tarif edemedi kimliğimi ...
Aşk hezimeti, kalbime peşkeş çekti
Adresimi kime sorsam,
tariflere sen çıkıyordun !
Zaman sana kefildi...
Gökyüzüne dokunmak için kaçıncı intihardı bu ;
Say yagruT, say...
Yola vuran izlerim,
içim,
Dünden kaldı...
Ayrılıktan sabahlara taşındı bedenim
Feryadım bilinmeden mektuplar yazıldı.
Ne zaman gelirdi bu giden yollar !
Kalp, beden, sonra bedel....
Son kez bakıyordum bulutlara !

Haliç'in koynunda gök/yüzüne asıldım
Sebebimdin
Sebepsizdin...
Şimdi geldiysen,
tutmak içindir kendini !
Çirkin yüzümün çizgilerine kim tutunabilirdi ki !
Ölüm korkutmasın yüzünü
Biraz acır canım,
Gerisi esirdir sana.
Sen ve ben
Gerçekle uçurum arasında
Artık bir adım daha var aramızda.
Bütün tereddütler yığıldı gözlerime
'Gelme'lere aldırmadan geldiysen,
Zamanla çatlaklar açıldı
Nefesim tükendi...
Kefilsiz, Kimliksiz
öldür beni
Hasretin eşiğine,
Göm beni...

__________________

<v:imagedata o:href="http://img145.imageshack.us/img145/6581/127ec4hy2kt1.gif" src="file:///C:DOCUME~1ADMINI~1LOCALS~1Tempmsohtml1